Πενθήμερη εξόρμηση στην Αθήνα και στην Αίγινα

Σχόλια 0
04/11/2022
Πενθήμερη εξόρμηση στην Αθήνα και στην Αίγινα

Νωρίς το πρωί ανήμερα του Αγίου Δημητρίου 30 Στελέχη του Νεανικού κυρίως έργου της Κατακόμβης αποχαιρετήσαμε την πόλη μας ψάλλοντας το Απολυτίκιο του Πολιούχου και βγήκαμε στην Εθνική Οδό με προορισμό την Αθήνα.  Περίπου 6 ώρες αργότερα πήραμε την πρώτη γεύση από την αθηναϊκή πραγματικότητα: μποτιλιάρισμα της τάξης της μιας ώρας στις παρυφές της πρωτεύουσας… Κάποιος θα θεωρούσε άσχημο το ξεκίνημα της εκδρομής μας, μα κάθε άλλο: η mini αυτή ταλαιπωρία μάς «έδεσε» περισσότερο, καθώς συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε μόλις φτάσει στην Αθήνα, την πόλη των πέντε εκατομμυρίων κατοίκων, την πρωτεύουσα του Κλασσικού Πολιτισμού, τον τόπο των θέσεων και αντιθέσεων! Μετά τη σύντομη τακτοποίηση στο ξενοδοχείο – κι ενώ είχε ήδη νυχτώσει – κατευθυνθήκαμε στην πλατεία Συντάγματος. Η επιβλητική ομορφιά των βαυαρικών ανακτόρων – του νυν κτιρίου του ελληνικού Κοινοβουλίου- δίνει τη θέση της στη γραφική γοητεία της Πλάκας και  στην πολύβουη οδό Ερμού. Όμορφο βραδινό, με περπάτημα, χαλάρωση και φαγητό με ή χωρίς ποτό στους «πρόποδες» της Ακρόπολης, ενώ κάποιοι επέλεξαν να δοκιμάσουν τους ξακουστούς λουκουμάδες της οδού Αιόλου. Θαυμάζοντας το φωταγωγημένο μεγαλειώδες μνημείο και τις γύρω πλατείες, γοητευτήκαμε από την πρώτη εικόνα της νυχτερινής Αθήνας. Και κάπως έτσι έκλεισε η πρώτη μέρα μας και κουρασμένοι από τη διαδρομή μα και ανυπόμονοι να εξερευνήσουμε περισσότερο την πόλη που μόλις περπατήσαμε – άλλοι για πρώτη ή δεύτερη, άλλοι για πολλοστή φορά- γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για τη βραδινή ανάπαυση.

Το πρώτο πρωινό μας στην Αττική έμελλε να εγκαταλείψουμε τη φασαρία του κέντρου και να κατευθυνθούμε προς τον πολυτραγουδισμένο Πειραιά. Όμορφες γειτονιές, αγορές με φωνακλάδες μαγαζάτορες, το άγαλμα του Γεώργιου Καραϊσκάκη, μεγαλοπρεπείς Ναοί και κυρίως ο Καθεδρικός της Αγίας Τριάδος, λες και ο Άγιος που επρόκειτο να προσκυνήσουμε ήθελε πρώτα να μας δείξει πού απέθεσαν το λείψανό του -έξω από τις θύρες της κλειστής Εκκλησίας- κάνοντας την ταφή περιπετειώδη, όπως ο ταραχώδης βίος του…

Επιβίβαση στο καράβι, απόπλους και ευχάριστο ταξιδάκι μέχρι την πρώτη πρωτεύουσα της – επαναστατημένης τότε- Ελλάδας… την ιερά νήσο ΑΙΓΙΝΑ. Κατεβαίνοντας από το πλοίο ανηφορήσαμε για το μεγάλο προσκύνημα: την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος – Αγίου Νεκταρίου, όπου ο σύγχρονος Πατέρας αποσύρθηκε τα τελευταία χρόνια του επίγειου βίου του, ως πνευματικός καθοδηγητής γυναικείας Αδελφότητας.  Ο χώρος – παρά το ασκητικό φρόνημα των μοναζουσών – απέπνεε χαρά… Τα λείψανα του Αγίου φανερώνουν τη Χάρη του, που θαυματουργικά φανερώνεται και στον μαρμάρινο τάφο του, ακούγοντας ακουμπώντας με τα ίδια μας τα αυτιά το θαυματουργικό χτύπημα… Ακόμη κι όσοι δεν τον ένιωθαν, πλέον τον νιώθουν δικό τους πατέρα ή ίσως παππού, που έρχεται να προστεθεί δίπλα στον «δικό μας παππού», Μέγα Αθανάσιο του Ευόσμου. Κατόπιν, δεν παραλείψαμε το προσκύνημα στον μεγάλο Ναό της Μονής – έναν από τους μεγαλύτερους στα Βαλκάνια! Κατεβαίνοντας από το Μοναστήρι, βρεθήκαμε στη Χώρα της νήσου για φαγητό και καφέ, ενώ πριν φύγουμε για Πειραιά και το ξενοδοχείο, δεν παραλείψαμε να δοκιμάσουμε και να προμηθευτούμε το διάσημο κελυφωτό φιστίκι Αιγίνης.

Την επομένη ξημέρωσε η ημέρα της Εθνικής μας γιορτής, της 28η Οκτωβρίου. Το πρόγραμμα προέβλεπε επίσκεψη στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και στο Μουσείο Ακροπόλεως, όπου θαυμάσαμε τον συνδυασμό κλασσικού μεγαλείου και δωρικής απλότητας, το αθάνατο αρχαιοελληνικό πνεύμα που «σήκωσε» τέτοια μνημεία και στη συνέχεια Εκκλησιές. Περίπατος στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, μεσημεριανό στην Πλάκα και γνωριμία με την ηλιόλουστη Αθήνα που έβαλε τα γιορτινά της για την επέτειο του «ΟΧΙ». Μετά το απαραίτητο μεσημεριανό διάλειμμα, κατευθυνθήκαμε νότια και επισκεφτήκαμε το «Ίδρυμα Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος», όπου μικροί και μεγάλοι απολαύσαμε το υγρό show,  παρατηρήσαμε το φεγγάρι από το τηλεσκόπιο και απολαύσαμε τη βόλτα και κάποιο ρόφημα (κυρίως ζεστό προς αντιμετώπιση του έντονου αέρα στην κορυφή του κτιρίου). Επιστροφή στο κέντρο και βραδινή έξοδος, με τους πιο κουρασμένους να πέφτουν πιο γρήγορα στην «αγκαλιά του Μορφέα»…

Σάββατο πρωί και διέλευση έξω από το Κοινοβούλιο, Πρεσβείες των ξένων χωρών, το Μέγαρο Μαξίμου, το Καλλιμάρμαρο, ενώ στο Ζάππειο περπατήσαμε στον Εθνικό Κήπο. Πραγματικά «χάνει» όποιος δεν ήπιε τον καφέ του στο Μοναστηράκι με θέα την ηλιόλουστη Ακρόπολη…

Μαθητεύοντας στις κρυμμένες ομορφιές και στα προσκυνήματα της Αθήνας, όπως ο Αρεοπαγίτης Διονύσιος στο κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου, το απόγευμα ανηφορήσαμε προς τον Βύρωνα και επισκεφτήκαμε το Μετόχι της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους, συμμετέχοντας στον Εσπερινό και προσκυνώντας το Λείψανο και τον τάφο του Αγίου Ιερωνύμου, σύγχρονου Ασκητού και Πνευματικού Πατρός: άλλος ένας προστάτης για την Ενορία μας του οποίου περιμένουμε σύντομα κι άλλη ευλογία… Παρατηρείς πώς αφήνεις την οχλαγωγία του αθηναϊκού κέντρου για ήσυχες γωνιές πνευματικής αναζωογόνησης ακόμα και μέσα στην ελληνική μεγαλούπολη.

Φτάσαμε στην τελευταία ημέρα της εκδρομής.

Μετά τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών –έναν άλλον Ευαγγελισμό- και την προσκύνηση του σκηνώματος της «μητέρας των Αθηνών» Αγίας Φιλοθέης και του Ιερομάρτυρα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου του Ε’, αφού παρακολουθήσαμε με εθνική υπερηφάνεια την επίσημη αλλαγή της Προεδρικής Φρουράς των Ευζώνων, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Στο λεωφορείο όλοι οι εκδρομείς μία παρέα, με αστεία, πειράγματα, με ζωντάνια αλλά και στιγμές ξεκούρασης. Μικροί- μεγάλοι μια οικογένεια ακόμα πιο δεμένη, στην αγκαλιά των σύγχρονων Αγίων που προσκυνήσαμε. Έμενε ακόμη ένας πριν εγκαταλείψουμε την Αττική: ο σύγχρονος θαυματουργός Όσιος Πορφύριος στο Μήλεσι!

Εκεί, στη γυναικεία Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, επισκεφτήκαμε το «φωτισμένο το κελί… όπου ήταν ο Άγιος που κάνει για τον κόσμο προσευχή». Πράγματι, πολλές ψυχές έσωσε με την προσευχή και το πετραχήλι του (το οποίο ασπαστήκαμε) ο Όσιος, υπηρετώντας για χρόνια μάλιστα στην πλέον κακόφημη περιοχή της Αθήνας, στην Ομόνοια. Πιστεύουμε πως σ’ αυτή την όμορφη εξόρμηση αξιωθήκαμε να ζήσουμε τα τελευταία λόγια του οσίου: «ίνα ώσιν οι άνθρωποι όλοι εν»!

Αλλά, βέβαια, Άγιε Πορφύριε,  επειδή γνωρίζουμε ότι «είσαι Άγιος του Θεού, αλλά ανήκεις και σε μας» , είναι σίγουρο πως δε θα  μας ξεχάσεις. Κι εμείς… τα παιδιά σου… υποσχόμαστε πως κάθε φορά που θα  κατεβαίνουμε στην πρωτεύουσα Αθήνα, θα σου ερχόμαστε προσκυνητές, σε εσένα και αλλού… κι ας περιμένουν οι ποδοσφαιρικοί αγώνες στα καινούργια γήπεδα και  οι υπαίθριες συναυλίες μεγάλων καλλιτεχνών…

Δι’ ευχών των: Πορφυρίου, Νεκταρίου και Ιερωνύμου, Κύριε, Ελέησον ημάς!

… Και για αυτό… Σ’ ευχαριστούμε!

Μπορείτε να βρείτε φωτογραφικό υλικό εδώ!

Προηγούμενο άρθρο
Επόμενο άρθρο

Μπορείτε να γράψετε κάποιο σχόλιο

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί . Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.