Εκδρομή Στελεχών του ΝΕανικού Έργου στη Χίο

Σχόλια 0
01/09/2025
Εκδρομή Στελεχών του ΝΕανικού Έργου στη Χίο

Το απόγευμα της 24ης Αυγούστου, με τις ευλογίες του Σεβασμιώτατου Ποιμενάρχη μας κ.κ. Βαρνάβα, μια παρέα 53 νέων – στην ηλικία και στην ψυχή – όλοι μας στελέχη των κατασκηνώσεων «Ευλογημένο Καταφύγιο Άξιον Εστί» της Μακρυνίτσας Σιδηροκάστρου, πήραμε το πλοίο από τη νύμφη του Θερμαϊκού για τη μυροβόλο Χίο. Επικεφαλής μας ο υπεύθυνος νεότητας της Ενορίας μας – Αγ. Αθανασίου και Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Ευόσμου – π. Ιωάννης Μεχτερίδης.

«Στου κορμιού σου τ’ ακρογιάλια
θα με φέρουν μαΐστράλια
με καράβια χιώτικα»
λέει το γνωστό τραγούδι.
Μ’ ένα τέτοιο καράβι ξεκινήσαμε κι εμείς. Προορισμός μας; Το ηρωικό και αιματοβαμμένο νησί, με τις πολλές δοκιμασίες, τις προσευχές των Οσίων Πατέρων και τα αίματα των Μαρτύρων του Χριστού και της πατρίδας μας να το έχουν αγιάσει.
Στο κατάστρωμα του πλοίου, για να γίνει πιο ευ΄χαριστη η μεγάλη διαδρομή, στήσαμε το πλωτό μας γλέντι με μουσική και παραδοσιακούς χορούς, παρασύροντας και άλλους επιβάτες στον χορό και στο τραγούδι.
Φτάνοντας στην προκυμαία αντικρύσαμε την αρχοντιά της Χώρας της Χίου, που κοιτά το Τσεσμέ και – πιο πίσω – τη Σμύρνη. Όμως η ομορφιά του νησιού είναι διάχυτη, διασκορπισμένη και στα χωριά του, σε λόφους και παραλίες, στην ιστορία και τη φιλοξενία του. Δεν αργήσαμε να τα γνωρίσουμε όλα… ή μάλλον όσα προλαβαίνει μέσα σε πέντε μέρεςνα δει το ακόρεστο μάτι του ταξιδιώτη και να ακούσει το ευήκοο αυτί του προσκυνητή.
Ιερό δέος και εθνική συγκίνηση στη Μονή Σφαγιασθέντων. Αφιερωμένη στους προστάτες του νησιού Αγίους Μηνά, Βίκτωρα και Βικέντιο, ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα με την πορεία της, ωστόσο, να σημαδεύεται από τη Μεγάλη Σφαγή του 1822 που ξεκλήρισε κυριολεκτικά το νησί. Στη Νέα Μονή Χίου, στο Οστεοφυλάκιο με τα λείψανά των ηρώων ψάλαμε τον Εθνικό μας Ύμνο. Βυζαντινό Μοναστήρι με τα εξαιρετικής τέχνης ψηφιδωτά του, δέχθηκε ως ασκητές πολλούς Αγίους μας, όπως και την κουρά του Αγίου Νεκταρίου.
Τα τοπία μαγευτικά, τόπος ευλογημένος, αλλά και βασανισμένος. Η δροσιά των χιώτικων υδάτων δίνει τη θέση της στο τοπίο της στάχτης, στις καμένες εκτάσεις από τις πυρκαγιές που χτύπησαν και φέτος το όμορφο νησί. Κι όμως, παρά τη διαδρομή του πυρός στη Βολισσό, το Ιερό Προσκύνημα της Αγίας Μαρκέλλας έμεινε άθικτο σαν η φωτιά να σεβάστηκε τη θυσία της νεαρής Μάρτυρος. Ο δρόμος για το Αγίασμα, τόπο του μαρτυρίου της, με τη θάλασσα να μας δροσίζει και τον βράχο να μας μεταφέρει στις στιγμές της αγωνίας της, μας έφερε στον νου τους στίχους κατασκηνωτικού ύμνου:
«Μαρκέλλα πονάς
μα σκορπάς νίκες
πατέρα ζητάς
και Θεό βρήκες».
Βοήθειά μας η Αγία!
Στα Μεστά περιηγηθήκαμε στο χωριό-κάστρο και θαυμάσαμε τον Ναό των Ταξιαρχών! Η Σταυρούλα – παιδί του Ευόσμου και δασκάλα στη Χίο – και ο Χιώτης Αυγουστής με τα τρία παιδάκια τους μας υποδέχθηκαν στο γραφικό Πυργί, μαζί με τον Πρόεδρο του χωριού, κ. Κώστα Παπαδόπουλο, ο οποίος ήταν ο ξεναγός μας στο Μουσείο μαστίχας Χίου – σήμα κατατεθέν του νησιού. Στην Κοινότητα του χωριού θαυμάσαμε τις παραδοσιακές γαμήλιες φορεσιές και, με τον κύριο Κώστα πρωτοχορευτή, χορέψαμε τον πυργούσικο. Θαυμάσαμε τις τοιχογραφίες του μεσαιωνικού Ναού των Αγίων Αποστόλων και περπατήσαμε στα πετρόχτιστα σοκάκια. Η μέρα έκλεισε στο μαστιχοχώραφο! Με την καθοδήγηση του Αυγουστή πιάσαμε κι εμείς τα εργαλεία και «κεντήσαμε» τον κορμό του σχίνου απ’ όπου βγαίνει το περίφημο «δάκρυ», η μαστίχα σε υγρή μορφή.
Οι παραλίες του νησιού πολύ διαφορετικές μεταξύ τους με ένα όμως κοινό χαρακτηριστικό: την αξεπέραστη ομορφιά. Αγία Δύναμη με τα καταγάλανα νερά και την αμμώδη ακτή, Μαύρα Βόλια με τα ιδιαίτερα μαύρα βότσαλα, Λήμνος, Αγία Φωτιά και Καρφάς με τα δροσερά νερά τους, διαλείμματα αναψυχής στις εξορμήσεις μας και στιγμές που δημιούργησαν όμορφες αναμνήσεις, πηγή δύναμης για τον χειμώνα.
Για το τέλος αφήσαμε την αρχοντική Χώρα του νησιού όπου απολαύσαμε βραδινές βόλτες στην προκυμαία και στο Κάστρο, επισκέψεις στα παραλιακά καταστήματα για ποτό, φαγητό, παγωτό ή λουκουμάδες. Ακόμη, πρωινές περιηγήσεις στις πλατείες, αλλά και σε κάποια από τα εξαιρετικά Μουσεία: το Βυζαντινό, το Ναυτικό, τη Βιβλιοθήκη του Αδαμάντιου Κοραή και προσκύνημα στον Μητροπολιτικό Ναό. Πριν αφήσουμε το νησί, στάση στους πολυφωτογραφημένους ανεμόμυλους και κεράκι στον Παλαιοχριστιανικό Ναό των Αγίων Ισιδώρου και Μυρόπης.
Με τόσους προστάτες Αγίους που αποκτήσαμε, η επιστροφή μας, με το πλοίο μέσω Πειραιά, ήρεμη. Από εκεί λεωφορείο, που παρά την κούρασή μας, κάθε άλλο παρά βουβό υπήρξε. Ανταλλαγή φωτογραφιών με στιγμές και τοπία του νησιού, γέλια, παιχνίδια, οι «Ειδήσεις» της εκδρομής, τραγούδια, αλλά και σχέδια για τον επόμενο προορισμό μας!
Συν Θεώ όλα! Μακάρι ο χειμώνας στις Διακονίες της Κατακόμβης να έχει τη δροσιά του χιώτικου ανέμου και έμπνευση απ’ την αυτοθυσία των Ηρώων και Αγίων του νησιού. Αμήν!
Επόμενο άρθρο

Μπορείτε να γράψετε κάποιο σχόλιο

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί . Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.